WILEŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE ŚW. JÓZEFA

Wileńskie Diecezjalne Seminarium Duchowne było pierwszą uczelnią kształcącą przyszłych księży i drugą wyższą uczelnią w Wielkim Księstwie Litewskim, po Uniwersytecie Wileńskim im. Stefana Batorego. Powstało w 1582 roku, w niecałe 20 lat po ogłoszonej podczas Soboru Trydeńskiego, rezolucji regulującej zasady kształcenia przyszłych księży. W seminarium studiowało 12 kleryków. Arcybiskup J. Radziwił powierzył kierowanie uczelnią ojcom jezuitom.

Przeszłość Seminarium Wileńskiego naznaczona została zawiłymi wydarzeniami historycznymi, które w dużym stopniu wpływały na funkcjonowanie uczelni: inwazja rosyjska w latach 1654-1661 , wojny ze Szwedami, powstanie w 1863 roku, pierwsza i druga wojna światowa, lata okupacji. W lutym 1945 r. władza sowiecka definitywnie je zamknęła oświadczając jednocześnie, że w Wilnie seminarium już nigdy nie będzie działać.

W tym czasie arcybiskup wileński Romuald Jałbrzykowski, 20 lutego 1945 roku, podpisał dekret przenoszący zamknięte Seminarium Wileńskie do Białegostoku, dokąd sam również wyjechał. Do czasu reaktywowania w Wilnie seminarium, uczelnia w Białymstoku była prawnym kontynuatorem dawnego Wileńskigo Seminarium Duchownego.

16 lipca 1993 roku z inicjatywy Metropolity Wileńskiego J. E. Kardynała Audrisa Juozasa Bačkisa, Seminarium w Wilnie zostało oficjalnie otwarte. Pełnego poparcia udzielił Papież Jan Paweł II pielgrzymujący, w dniach 4-8 września 1993 roku, na Litwie,co stanowiło zachętę i potwierdzenie słuszności decyzji kardynała.

Nowoodrodzone seminarium początku znajdowało się w byłym Klasztorze Trynitarzy. Wraz z powiększająca się ilością alumnów zaistniała potrzeba budowy nowego obiektu.

Dzięki hojnemu wsparciu ofiarodawców, w 1998 roku zakończono budowę nowego przestrzennego budynku seminarium, usytuowanego niedaleko historycznego miejsca i pielgrzymowego szlaku - Kalwarii Wileńskiej. Jesienią tego samego roku klerycy przeprowadzili się do nowego Seminariu Duchowego, którego patronem obrany został św. Józef.

Obecnie studiują tu klerycy z 3 diecezji: wileńskiej, poniewieskiej i koszedarskiej. Formacja w seminarium łącznie trwa 7 lat. Rozpoczyna się rokiem propedeutycznym, po tym filozoficzne – teologiczne studia, które trwają sześć lat. Na trzecim roku alumni otrzymują sutanny i od tej chwili są kandydatami na diakonów i księży. Święcenia diakonatu odbywają się na szóstym roku.

W oparciu o dokumenty Kościoła, kleryków Seminarium kształci się w czterech aspektach: ludzkim, duchowym, intelektualnym i pastoralnym. Aby osiągnąć rozwój w każdym z nich, należy przestrzegać planu dnia w Seminarium. Dzięki niemu przyszli księża uczą się odpowiedniego planowania i organizowania własnego czasu, w którym jest miejsce na modlitwę, naukę i pracę, odpoczynek.

Wspólnota seminaryjna żyje w rytmie modlitwy a centrum stanowi codzienna msza św., celebrowana każdego dnia w kaplicy. Wyjątek stanowi niedziela, w tym dniu bowiem seminarzyści uczestniczą w mszach św. we wspólnotach parafialnych, bądź miejscach praktyk niedzielnych.

Przygotowanie intelektualne to jedno z priorytetowych zadań w procesie kształcenia przyszłych księży. Ponad trzydziestu księży i osób świeckich z tytułami naukowymi przeprowadza wykłady dla alumnów, po to by z powodzeniem mogli skończyć studia. Nasze seminarium jest afiliowane z wydziałem teologicznym Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie. Absolwenci otrzymują tytuł bakalaureat teologii oraz magistra nauk religii.

Wspólnota seminaryjna utrzymuje się z ofiar wiernych zarówno z Litwy i z zagranicy. W każdą sobotę, podczas mszy św., modlimy się za wszystkich dobroczyńców. Z wdzięcznością przyjmiemy każdą Waszą ofiarę. Serdeczne Bóg zapłać.

Wszystkich bardzo prosimy o modlitwę za nowe powołania kapłańskie, żeby w Kościele nie zabrakło Bożych pasterzy.